A película relata a terrible realidade das traballadoras domésticas estranxeiras en países de Oriente Medio, como o Líbano. Ao combinar unha multitude de perspectivas, ofrece unha visión íntima da vida privada das persoas empregadoras, axentes e empregadas domésticas. Desde o marco legal que crea unha estrutura de poder e control que propicia a corrupción e os abusos, analizando os patróns arquitectónicos da cidade fundados no racismo, até a esfera privada da casa que serve para reproducir un sistema patriarcal que discrimina as mulleres libanesas e que, á súa vez, socava os dereitos das traballadoras domésticas estranxeiras no fogar. Expoñendo as formas modernas de escravitude, tamén reflexiona sobre o papel das mulleres e o traballo doméstico en xeral nas Sociedades Capitalistas.