«La canción del verano, la canción de nuestra vida, como un rayo que atraviesa las heridas», que cantaba Joe Crepúsculo, atopa aquí a súa versión cinematográfica, transfigurada en filme de verán, a historia de varias vidas que se contan a si mesma e é á vez o seu propio making of. Unha casa de veraneo, filmes, gravacións domésticas, cancións, postas en escena non sempre afortunadas nas que o director tira da súa familia para contar a súa propia vida, nunha historia que empezou en 1953 e que hoxe calla con humor, formas mutantes e emoción xenuína.