O medo. Un xuramento de sangue. O fulgor dunha moeda romana. O voodunha mosca sobre o mantel da cociña. O rastro dunha nova especie delesmas. A rutina dun autobús escolar. A transparencia dunha piscina. A soidade dun tobogán. O misterio dunha carta sen remitente. O canto do vento nunha mansión á beira do mar... Colle unha manta, prende unhaluz suave, ponte a gusto no teu sofá preferido. E a hora deexperimentar o pracer nada culpable do medo. Porque neste bosque derelatos os paxaros non cantan. E o misterio segue aí, a agardar pornós, como unha pantasma familiar, como un desasosego que nos leva deviaxe ao territorio do alén.