Beatriz e Henrique casaron o día que ela fixo 21 anos. Henrique, oficial da mariña, pasa longas tempadas no mar. En terra, Beatriz, que sempre tivo unha relación moi especial coas plantas, coida dos seus 6 fillos. O seu fillo maior, Jacinto, soña acotío con ser un paxaro. Un día, de súpeto, Beatriz desaparece.

Jacinto é o pai da directora Catarina Vasconcelos, que perdeu a súa nai cando tiña 17 anos. A memoria dos avós, os principios vitais de Beatriz, os voos oníricos de Jacinto, a perda e a imaxinación de Catarina constrúen este fermoso conto cinematográfico, entre o fantástico e a autobiografía, como un fogar para as pantasmas e para os seus recordos.