A finais dun alternativo século XX, Jean, un antropólogo holandés e a súa muller Eva aceptan a oferta de Narciso, un millonario comunista que os convida a aventurarse na natureza patagónica para estudar a lingua dos dous últimos indios yachanes. Rodada en Holanda en seis linguas distintas (incluída unha inventada) e aproximadamente nunha semana e sen guión, O teito da balea, é unha sátira do imperialismo cultural, a antropoloxía e a lingüística, achegándose desde a fábula a conceptos como a alienación, o etnocentrismo ou a apropiación cultural.