São Paulo. Nun futuro distópico non moi afastado do presente está a circular un virus que ataca principalmente o cerebro e a capacidade de lembrar. Un estado que esqueceu un pasado marcado polo colonialismo e a ditadura agarda desesperadamente algunha indeterminada ‘Fase Dourada’. Tres mozos queer deambulan por unha cidade desangrada pola pandemia e o capitalismo desenfreado, lembrando os últimos amantes, compartindo as súas experiencias co VIH, recibindo consellos de maquillaxe e, finalmente, xuntándose con outras persoas esquecidas pola sociedade. Neste afable e surrealista estudo de Gustavo Vinagre sobre unha amnesia politicamente imposta, amenceu unha era queer na que as lembranzas só poden sobrevivir porque se comparten colectivamente transmitíndose a través das relacións afectivas. Aquelas persoas que non se preocupan por morrer ricas e privilexiadas están a experimentar a Fase Dourada neste momento. En Três tigres tristes brillan as marxes da sociedade, esquecidas pola pandemia.