A partir do espectáculo do pressing catch, a autora Paula Carballeira elabora un texto teatral no que esta loita serve como trasfondo no que situar unha historia do mundo no que vivimos, unha historia que non esquece os medos cos que convivimos todos os días.

“Na sala de teatro estanse a proxectar vídeos. Teñen a estética do pressing catch, tamén chamado wrestling, pero son de escenas de violencia cotiás, na rúa, nos recintos escolares, en centros comerciais, en calquera parte do mundo. Vemos as caras dos agresores e agresoras, deformadas pola ira, coma máscaras. Porén, son persoas normais, presentados coma loitadores dun espectáculo de violencia colectiva.”