Badiou amosa o triúnfo xeneralizado do que dicía o marxismo vulgar: primado absoluto da economía, gobernos fundados no poder capital, a propiedade como esencia da "civilización". Reclaman unha filospfía do dereito para substituír a vella filosofía política. Badiou mostra ambas as dúas como simetricamente vencelladas ás esixencias do Estado e deseña a descentralización da verdade como programa de pensamento. Traducción do francés de Francisco Sampedro.