“Se, arrincando do corazón o vicio que domina e envilece a súa natureza (que non é outro que o traballo), os traballadores que levantasen coa súa ofrza terrible, non para reclamar os Dereitos do Home, que non é senón os dereitos da explotación capitalista, non para reclamar o Dereito ao Traballo, que non é senón o dereito á miseria, pero si para forxar unha lei de bronce que prohiba que calquera persoa traballe máis de tres horas por día, a Terra, a vella Terra, extreméndose de alegría, sentiría nacer dentro de sí un novo universo...”

Textos como este aparecen no Dereito á preguiza, polo que non é difícil entender que dito libro exerza unha grande influencia en movementos actuais tales como o ecoloxismo,o crecemento cero ou a antiglobalización.

O tempo libre como direito irrenunciable, e o tempo propio sempre.