No ano 64 aC Marco Tulio Cicerón preséntase como candidato ao Consulado, a máis alta maxistratura da República Romana. O seu irmán pequeno, Quinto, decide axudalo e escríbelle o Commentariolun petitionis –así denominado en latín este Breviario de campaña electoral–, unha longa misiva na que se lle aconsella cómo bater os seus adversarios e así convertese en cónsul.

As eleccións desenvolvíanse no Campo de Marte, onde se xuntaban as centurias*, sendo daquela o voto secreto. O candidatus, chamado así pois tiña que levar unha toga branca (toga candida) para ser identificado como tal, era aquel oa que lle fora aceptada a petitio. Os actos de campaña eran coñecidos como ambitos ou ambitio (é fácil recoñecer a tradución deste último termo).