En 1988, Xosé Neira Vilas, daquela xefe de redacción de "Zunzún", a revista infantil publicada en Cuba, deu cabo aos quince contos de "O home de pau", escritos ao longo de 1988, e anos máis tarde reescritos en Galicia, que conforman un conxunto de "historias urbanas -un algo experimentais-, coas que tento achegarme mediante alegorías a algunha das eivas crónicas que padecen as cidades deste noso tempo", onde reflexiona, cunha prosa sucinta, limpa e depurada, sore o previsible destino das cidades actuais e das xentes que nelas moran, nuns espazos concibidos como labirintos en que viven "homes de pau".