Nos versos d'Os fillos da fame, Ismael Ramos percorre historias e paisaxes onde a historia e a literatura galegas se atopan moi presentes, «onde o mar está moi presente, onde a fame está moi presente», destaca o autor. O poemario valeulle a este mozo escritor de Mazaricos o premio Johán Carballeira do Concello de Bueu, onde o xurado salientou que a obra «non esquece a riqueza da lírica galega e conta cunha voz autoral limpa e novidosa».

Segundo escribe Carlos Maquieira na contracapa do libro editado por Xerais, «a verdadeira poesía crea territorios. Habítaos. Ismael Ramos, ese rapaz da montaña a quen ensinaron a estar só, hai xa anos que se apropiou do territorio da ferida, pero agora demostra, como moi poucos na poesía galega actual, que tamén sabe construír novas paisaxes, modificar xeografías».

A pesar da súa curta idade, Ismael Ramos conta xa cun importante número de obras publicadas coas que obtivo, entre outros, o Premio Minerva nas modalidades de poesía e narrativa, o segundo premio Ánxel Casal con Capricho (poesía existencial demasiado azucrada) ou o segundo premio de poesía do concurso Xuventude Crea con O grande pecador.