A noite en que atopou á Cadela, a Humana estaba drogada. Por iso deixou que a seguise á casa. Agora convive cun animal que se vai enchendo de toda a enerxía que a ela lle falta, e ao que de súpeto lle vén un celo incontrolable. A Humana ten trinta e dous anos, pero xa non desexa. Está na vida, pero non a exerce. Chegou á cidade hai pouco, fuxindo dos seus días no campo cun noivo que tiña. Sofre estraños síntomas, tremores, negróns que aparecen sós. Un día quere atar os cordóns dos zapatos e descobre que non pode. A Humana teme unha maldición que avanza. Para que o psiquiatra acceda a receitarlle máis ansiolíticos terá que asistir a unha terapia de grupo. Alí coñece a Mecha, unha muller fascinante que se converte, xunto coa Cadela, nun animal difícil de salvar. El celo é unha historia sobre domesticación, maldicións, a animalidade do desexo, o medo como herdanza e o poder dos contos. Poltergeists, cans tolos e unha historia familiar que se constrúe a dentadas e silencios.
Sabina Urraca (San Sebastián, 1984) é escritora e editora. Naceu no País Vasco, creceu en Tenerife e vive en Madrid desde hai 20 anos. Colaborou e colabora en diversos medios de comunicación (El País, Cinemanía, Eldiario.es, Salvaje, Vice). Publicou os libros Las niñas prodigio (Fulgencio Pimentel, 2017) gañadora do Premio Javier Morote, outorgado por CEGAL, e Soñó con la chica que robaba un caballo (Lengua de trapo, 2021), Cha cha chá (dueto) (Comisura, 2023) e El celo (Alfaguara, 2024). É editora de Panza de Burro, de Andrea Abreu (Barrett, 2020). Imparte talleres de escritura na Escola de Escritura Fuentetaja e distintas institucións culturais. En 2021 foi seleccionada por 10 de 30, iniciativa que internacionaliza a obra de escritores españois de menos de 40 anos. En 2020 recibiu a bolsa do taller de escritura da Universidade de Iowa. Durante 2023 e 2024 foi a editora convidada de Caballo de Troya. Recentemente recibiu a Bolsa Leonardo de Axuda á Creación da Fundación BBVA.